Lyrics

Մերժումից հետո, ես փողոց ելա,
Ասի խոհերս քամուն տամ մի քիչ,
Ասի քեզ հանեմ իմ սրտի միջից,
Ու շաղ տամ մայթին առանց խղճալու։

Ու մարեմ, մարեմ զայրույթս խեղճ,
Ու մարեմ, մարեմ։

Բայց երբ տուն դարձա, տեսա ապրում ես
Իմ սրտի խորքում, էությանս մեջ։

Բայց սիրտս չէի կարող դուրս նետել,
Ոչ ոք չի կարող ապրել առանց սրտի։


After being turned down I went out into the street
To scatter my thoughts in the wind,
I thought I have to get you out of my heart
And scatter you on the pavement without pity
To stifle my poor anger,
To stifle anger.

But when I came back home,
I saw you live deep within my heart, within my essence,

But I could not waste my heart,
No one can live without heart.